Elqui vallei
Blijf op de hoogte en volg Carolien
24 Juli 2015 | Chili, San Pedro de Atacama
22-7-2015
We zijn de reis gestart met een uitzicht over La Serena en Coquimbo, een stad die inmiddels qua inwoners zo gegroeid is dat deze twee aan elkaar grenzen. Voor het uitzicht zijn we naar een militair kamp gereden dat boven op een heuvel ligt. We hebben uitgekeken over de stad, de druivenplantages en de bergen op de achtergrond. Mooi hoor! De twee steden hebben hun inkomsten en daarbij horende werkgelegenheid vooral te danken aan de koper en zilvermijnen in de bergen, maar ook de landbouw is hier dus volop aanwezig en dan met name de druivenplantages voor natuurlijk de Chileense wijn en...pisco sour.
De pisco hebben we op twee verschillende plaatsen geproefd. Bij Capel, een van de grootste brouwerijen van Chili en in Los Nichos. De echte pure pisco is echter niet zo mijn ding. Wijn gemixt met pisco (huacara) daarentegen; magnifoco! Jammer genoeg moeten we nog een tijdje rondlopen met onze rugzakken. Het is daarom niet zo handig een fles mee te nemen.
Tegen lunchtijd zijn we naar een restaurant gereden waar ze koken op zonne-energie. Ze hebben daar oventjes buiten staan die warm worden door reflectoren die het zonlicht moeten opvangen. Helaas was op dat moment de hemel nog volledig bewolkt en hebben we gewoon binnen moeten eten.
We hebben verschillende dorpjes bezocht en daarbij ook veel informatie gekregen over Gabriela Mistral. Zij was de eerste in Latijns-Amerika in 1945 die een Nobel prijs ontving voor haar werk.
En hoewel de ochtend grijs en grauw begonnen was, waren de goden ons goed gezind en was tegen de middag de hemel weer blauw. We zouden namelijk sterren gaan kijken bij een observatorium. Chili schijnt een van de beste plekken ter wereld te zijn om dat te doen. Ook daar werden we weer goed verzorgd: dekentje, wijntje, kaasje, soep. We hebben daar onder andere Saturnus en de maan bekeken door een telescoop. Wat voel je je dan nietig als mens!
We zijn de reis gestart met een uitzicht over La Serena en Coquimbo, een stad die inmiddels qua inwoners zo gegroeid is dat deze twee aan elkaar grenzen. Voor het uitzicht zijn we naar een militair kamp gereden dat boven op een heuvel ligt. We hebben uitgekeken over de stad, de druivenplantages en de bergen op de achtergrond. Mooi hoor! De twee steden hebben hun inkomsten en daarbij horende werkgelegenheid vooral te danken aan de koper en zilvermijnen in de bergen, maar ook de landbouw is hier dus volop aanwezig en dan met name de druivenplantages voor natuurlijk de Chileense wijn en...pisco sour.
De pisco hebben we op twee verschillende plaatsen geproefd. Bij Capel, een van de grootste brouwerijen van Chili en in Los Nichos. De echte pure pisco is echter niet zo mijn ding. Wijn gemixt met pisco (huacara) daarentegen; magnifoco! Jammer genoeg moeten we nog een tijdje rondlopen met onze rugzakken. Het is daarom niet zo handig een fles mee te nemen.
Tegen lunchtijd zijn we naar een restaurant gereden waar ze koken op zonne-energie. Ze hebben daar oventjes buiten staan die warm worden door reflectoren die het zonlicht moeten opvangen. Helaas was op dat moment de hemel nog volledig bewolkt en hebben we gewoon binnen moeten eten.
We hebben verschillende dorpjes bezocht en daarbij ook veel informatie gekregen over Gabriela Mistral. Zij was de eerste in Latijns-Amerika in 1945 die een Nobel prijs ontving voor haar werk.
En hoewel de ochtend grijs en grauw begonnen was, waren de goden ons goed gezind en was tegen de middag de hemel weer blauw. We zouden namelijk sterren gaan kijken bij een observatorium. Chili schijnt een van de beste plekken ter wereld te zijn om dat te doen. Ook daar werden we weer goed verzorgd: dekentje, wijntje, kaasje, soep. We hebben daar onder andere Saturnus en de maan bekeken door een telescoop. Wat voel je je dan nietig als mens!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
