Battambang bezichtigingen

Vanochtend werden we om 08u00 opgehaald om van hotel te wisselen, daar te ontbijten en vervolgens in de tuktuk te stappen om allerlei plekken te gaan bezichtigen rondom Battambang. Eerste stop: bamboo train. Over een oude spoorrails kun je een ritje maken met een ‘wagonnetje’ van bamboe dat voortgedreven wordt door een kleine motor. Het gaat af en toe best hard en als er tegenliggers aankomen is het de vraag of dat je door kunt rijden of dat jouw karretje eraf wordt getild om de ander te laten passeren. Na twintig minuten kom je uit bij het eindpunt waar allerlei toeristenkraampjes staan en waar je vriendelijk begroet wordt door allerlei kinderen die behoorlijk goed Engels spreken. Ik werd begroet door Penny die me liet beloven dat áls ik iets zou kopen, ik dat alleen bij haar zou doen. Ze had er zelfs een hele ‘pinky-swear’ handbeweging bij bedacht. Maar ik heb niks gekocht. We hebben even rondgekeken en zijn toen via hetzelfde spoor weer teruggebracht. Onze chauffeur bracht ons vervolgens naar een oud Cambodjaans huis. Ze vinden het hier al heel wat als dat huis een kleine honderd jaar oud is, dus erg bijzonder was het niet, maar we hebben wel even zitten kletsen met de eigenaresse. Ze vertelde ons onder andere over de belastingen die ze betalen hier in Cambodja. Het is voor haar en haar man erg moeilijk om dit oude huis te behouden omdat de regering verwacht dat ze extra belasting hierover betalen. Ook wordt er verwacht dat de mensen een soort van zorgverzekering betalen, maar ziekenhuiskosten moeten vaak alsnog uit eigen zak betaald worden. Uiteindelijk kwam het erop neer dat als je je netjes aan de regels houdt, je daarvoor ook extra belast wordt. Voor afval betaal je bijvoorbeeld ook, maar overal zie je aan de kant van de weg vuurtjes waar al het plastic verbrand wordt omdat men die kosten niet wil betalen. Niet erg goed voor de natuur dus.
De derde plek die we bezochten was banan temple op de gelijknamige heuvel/berg. Om bij deze oude ruïnes (het lijkt op een heel klein voorproefje van Siem Reap) te komen, moet je eerst meer dan 350 treden omhoog lopen. Bovenop werd ik op de foto gevraagd door enkele Aziatische meiden. Grappig, ik voelde me bijna een celebrity. Onderaan deze heuvel bevindt zich ook een grot waar je, begeleid door een Cambodjaanse vrouw naar binnen kunt. Ze heeft ons niet alleen de grot van binnen laten zien, maar leerde ons ook enkele Cambodjaanse woorden als: ‘Pas op je hoofd’, ‘hallo’ en ‘hoe gaat het’? Maar de taal is moeilijk en ik heb enkel de woorden voor ‘hallo’ (suor sdei) en ‘dankje’ (ar khun) onthouden. Nou, dat zijn toch de belangrijkste woorden en daarna schakel je toch algauw over op het Engels. Of op het Frans! Als ik dan toch informatief bezig ben: Cambodja is een kolonie geweest van Frankrijk en daarom zie je hier nog heel veel Franse invloeden. Sommige oudere mensen spreken Frans (wat heel handig is, want die taal spreek ik ook!), op veel borden staat ook de Franse vertaling én ze eten hier baguettes. In Thailand en Laos waren we nog niet veel brood tegengekomen, enkel van die simpele, niet erg voedzame, witte boterhammen, maar hier worden baguettes bij veel kraampjes op straat verkocht en ook in ons hotel krijgen we die bij het ontbijt. Wat zou het dan lekker zijn om ook pindakaas te hebben…maar helaas, het blijft dan bij jam of, en dat is overal verkrijgbaar want kippen lopen hier overal los op straat, gebakken of gekookt ei. Het is hier overigens een delicatesse om kippenembryo’s te eten. Je ziet dan gekookte eieren liggen met een klein gat erin waardoor het onvolgroeide kuikentje te zien is. Het schijnt met name goed te zijn voor de vruchtbaarheid van de man, maar Harm heeft er toch maar van afgezien. Ik snap dat wel.
Nadat we bij Banan tempel even wat geluierd en gedronken hebben, zijn we naar de volgende heuvel (Sampov mountain) gereden. We hadden hier de keus om naar boven te lopen (daar zou je ongeveer een uur mee bezig zijn) of achterop te gaan bij twee jongens met een motorbike voor 3 dollar per persoon. Ik heb het al vaak gezegd, maar gezien de warmte, dat tweede dus. Het uitzicht vanaf hier is echt schitterend. Cambodja is in deze omgeving voornamelijk plat met hier en daar een heuvel en omdat het nu regentijd is zie je overal de vierkante groene rijstvelden liggen. Vergezeld door een groep apen (eindelijk wat wilde dieren!) hebben we even zitten kijken.
Onderaan déze heuvel bevindt zich wederom een grot, maar niet eentje waar je naar binnen kunt. Het is namelijk de ‘bat cave’ waar zich rond zonsondergang zich een bijzonder spektakel voordoet. Miljoenen vleermuizen vliegen dan tegelijkertijd uit om op zoek te gaan naar voedsel. De stroom van uitvliegende vleermuizen duurt ongeveer een uur. We zijn uiteraard niet tot de laatste uitvliegende vleermuis gebleven, maar dat het er veel zijn, dat bleek na tien minuten non-stop ook al wel.