Grenshoppen of shoppen in Paraguay

Onze laatste echt lange busreis zit er weer op. We hebben er in totaal 20 uur over gedaan om van Salta naar Posadas te komen.
Omdat we in de bus zouden zitten rond etenstijd, gingen we er van uit dat we iets te eten zouden krijgen. In de vorige bussen - die tot nu toe allemaal Chileens waren - kregen we slechts een kleine snack bestaande uit een cakeje, koekjes, wat chips en/of een vaak droge witte boterham met ham en kaas. We hebben vaak verzucht dat we wensten dat we een tostiapparaat bij ons hadden hier. Maar Harm verheugde zich al op de steak met frietjes die hem beloofd was door een Engels stel die kennelijk in een wel heel luxe bus hadden gezeten. Nee, helaas geen steak. We moesten het dit keer doen met een broodje ham kaas met een bekertje Sprite. Was dat even een domper! Of ja, eerder wishful thinking, want waar wil je een steak vandaan halen in een bus? Gelukkig maar dat onze laatste overnachting in de bus er op zit.

Terug naar de busrit. De bus was eerst bijna een uur te laat (maar zoals ik al eerder aangaf, dat zijn we inmiddels gewend van de Arentijnen) en midden in de nacht hield de bus er mee op. De buschauffeur kreeg hem niet meer aan de gang en dus moesten er hulptroepen komen. Ruim een uur later konden we onze reis pas weer vervolgen. Ik vreesde dat we onze overstap wel konden vergeten maar dat was gelukkig wel goed geregeld. De andere bus had zelfs twee uur op ons staan wachten.

Maar goed, om 12u00 waren we dan in Posadas. We wisten al van tevoren dat het geen spectaculaire stad zou zijn, maar meer een tussenstop zou worden voordat we Iguazu falls zouden bereiken omdat de reis anders echt te lang zou zijn. Plus dat Posadas een prima grensovergang heeft naar Paraguay. Een goede gelegenheid om even te grenshoppen.

Dus, nadat we onze spullen hadden gedropt in het hostel (Posadena Linda - wel ok, maar zeker niet bijzonder), hebben we de bus genomen naar de Paraguyaanse stad Encarnacion aan de overkant van de rivier. Dat doen kennelijk meer mensen want de bus zat stampvol. En eigenlijk niet gek, want net over de grens kun je alles krijgen en dan met name kleren en elektrische apparaten maar dan voor de helft van de prijs. Wij hebben alleen even geld geshopt want een vriendelijke man in de bus vertelde ons dat er in Paraguay ook dollars gepind kunnen worden.
Verder was het niet zo interessant in de stad. Dus na een uurtje of twee te hebben geslenterd zijn we met lege handen, maar wel een vollere portemonnee en weer twee stempels in ons paspoort rijker teruggegaan.