Dag 2: zouthotel

Vandaag weer vroeg vertrokken omdat we een heel stuk moesten rijden. We moesten namelijk al redelijk in de buurt van de zoutvlakte overnachten zodat we morgen dan niet meer zo'n stuk hoefden te rijden. Onderweg zijn we gestopt bij het 'stenen bos'. Dit zijn dus grote vulkanische rotsen die opeens in het midden van het vlakke land liggen.

Ik had me trouwens best wel vergist in het landschap van Bolivia. Het is voornamelijk veel zand. (En niks dan zand) met af en toe een meer en een besneeuwde vulkaantop. Ik had gedacht dat het veel groener zou zijn, ook al is het winter. Had ik me even vergist! Harm zegt dat het gedeelte dat wij nu gezien hebben wel verschilt van het Noorden en Oosten van Bolivia. Ik kan nu al zeggen dat ik dan graag een keer terug wil!

Verder hebben we op de tweede dag nog wat meren (ik raak de tel kwijt; raak ik nu al verzadigd?) en flamingo's gezien. Er werd ons toen verteld door Oscar onze chauffeur dat flamingo's snachts met hun poten in het water blijven staan en dan serieus vastvriezen in het meer. Ze moeten dan de volgende dag wachten totdat het meer weer ontdooid is om te kunnen bewegen. Ik maakte de grap dat flamingo's daarom altijd op 1 poot staan, zodat ze er in ieder geval nog 1 vrij hebben. Maar misschien is dat wel de echte reden dan?

Savonds sliepen we in het Salt hotel dat was gemaakt van zout. De muren bestonden uit blokken zout en er lag zout/zand op de grond. Leuk, maar niet echt praktisch. Het was sowieso vreemd omdat je, als je inademde, al het zout in je mond proefde. Gelukkig konden we hier wel een warme douche nemen en was het wat warmer dan de eerste nacht.