Eerste dag Bangkok

Maar toen kwam 19 juli. Omdat ik dus niet had kunnen slapen in het vliegtuig, was ik al behoorlijk gaar toen we arriveerden. Ik had geprobeerd meteen mee te gaan met de nieuwe tijd (vijf uur later), maar dat lukte dus niet. Toen we ’s ochtends om 08u00 arriveerden op het vliegveld in Bankok, voelde het alsof het al ’s avonds was, terwijl we nog een hele dag voor de boeg hadden. Ok… er zit dus niks anders op dan de hele dag door te komen en pas vanavond weer te gaan slapen. Ik weiger me over te geven aan jetlag (alhoewel ik dit ook weer wat anders vind, ik had gewoon niet geslapen in het vliegtuig).
We werden opgehaald van het vliegveld door een taxi die Harm van te voren thuis al geregeld had. Super fijn natuurlijk, zo hoefden we niet te zoeken en kregen we een vaste prijs voor de rit naar het hotel. Dit ligt midden in de stad en is prima! Erg mooie kamer, vriendelijke hoteleigenaar en we kunnen vers fruit, koekjes en chips pakken wanneer we willen. Hoewel de verleiding groot was om even te gaan liggen in de koele kamer met airco (ik wist dat het warm en benauwd ging worden, maar Burgers Bush benauwdheid had ik niet verwacht – als je ooit in Burgers Zoo in Arnhem bent geweest, weet je wat ik bedoel), zijn we toch meteen de stad in gegaan. We hebben de toeristenboot gepakt naar Wat Arun. Helaas stond de tempel (geen idee of ik het gebouw zo mag noemen) ingepakt, maar de versieringen eromheen waren erg mooi. We konden daar ook een entreeticket kopen, maar Harm vertelde mij dat we beter de boot naar de overkant, naar Wat Pho konden nemen en daar naar binnen konden gaan, omdat dat vele malen mooier zou zijn. En dat was ook zo. De boeddha die daar ligt is maar liefst 46 meter lang en 15 meter hoog. Even een wow momentje. Rondom staan nog meer versierde gebouwen, torentjes, tempels. Het doet soms ook wat kitscherig aan, al dat goud, al die versiersels. Maar wel bijzonder en voor mij iets wat totaal nieuw is. Rond een uur of 1 kwam toen de man met de hamer. Ik wilde na elk kort stukje even uitrusten, mijn ogen vielen steeds dicht en mijn voeten deden ontzettend pijn. Verkeerde (plak)broek aangetrokken, verkeerde schoenen en ik was totaal nog niet gewend aan de broeierige warmte van Bangkok. Tel daar alle nieuwe indrukken bij op en ik zat er even doorheen. Ik kon niet meer. Harm heeft me (alweer) veilig teruggesleept naar het hotel en daar zit ik nu nog steeds. Lekker een douche genomen en toch maar even een uurtje de ogen dicht gedaan. Het is inmiddels gaan regenen. En niet zo’n klein beetje ook. We wilden juist de deur uit gaan om een hapje te eten, maar we wachten nog maar even. Tja, droog houden we het deze vakantie toch niet. Het is immers regenseizoen hier.